پنجشنبه ۲۹ آبان ۹۹ | ۱۵:۴۶ ۱۱ بازديد
با افزایش تعداد کشته شدگان COVID-19 ، و افزایش تعداد موارد در ایالات متحده و سراسر جهان ، افزایش شدید رنج های بتونی ، فشار بر سیستم های بهداشتی و اقتصادی و پاسخ ناهماهنگ دولت و جامعه تهدید به کسوف آگاهی از پیامدهای مهم بهداشت روانی می شود.
حمایت از سلامت روان
با گذشت هر لحظه که مشکلات بهداشت روانی فقط تا حدی برطرف می شوند ، احتمال بروز مشکلات دوربرد بصورت تصاعدی افزایش می یابد. از زمان نگارش این مقاله ، هیئت مشاوره رئیس جمهور منتخب جو بایدن COVID-19 هنوز عضوی را با سابقه روانپزشکی و بهداشت روانی تعیین نکرده است ، وضعیت نگران کننده. تصور می شود که کارکنان بهداشتی پس از COVID در معرض خطر ویژه ای برای مشکلات روانی هستند ، از جمله PTSD اما محدود نمی شوند. تأثیر آن بر جمعیت عمومی نمی تواند بیش از حد باشد.
یک بهمن تحقیق در مورد COVID-19 وجود داشته است که پیامدهای بهداشت جسمی و روانی را بررسی می کند. در حالی که یافته های خاص در سراسر جهان بسته به عوامل محلی و تغییرات آماری متفاوت است ، اتفاق نظر روشنی وجود دارد که بیماری روانی توسط COVID-19 افزایش می یابد. رهبران روانپزشکی خواستار اقدام با توجه به میزان بالای بیماری روانپزشکی و خودکشی پس از COVID-19 بر اساس مطالعات قبلی بوده اند. شواهد جمع آوری شده نشان می دهد که COVID-19 ممکن است به طور منحصر به فرد بر روی مغز و سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد تا همراه با سایر بیماری ها به بیماری روانی کمک کند. یک گروه تحقیقاتی معتبر مجموعه ای منحصر به فرد از مشکلات مربوط به همه گیری را که "سندرم استرس COVID" نامیده اند ، پیشنهاد کرده است.
مطالعه مقیاس وسیع بیماری روانی و COVID-19
در حالی که مطالعات کوچکتر مهم هستند و انجام آنها در یک بازه زمانی کوتاه تر آسان تر است ، اما تحقیقات با مجموعه داده های بزرگتر به دلیل تدارکات انجام این مطالعات و همچنین نیاز به ردیابی داده ها برای بازه زمانی طولانی تر برای به دست آوردن نتایج قابل اعتماد ، طولانی تر شده است. با پر کردن این شکاف ، ماکسیم تاکته ، سیرا لوسیانو ، جان آر گدز و پاول هریسون در ژورنال Lancet Psychiatry (2020) تجزیه و تحلیل دقیق بیش از 62000 پرونده الکترونیکی سلامت بیماران COVID-19 را منتشر کردند. آنها سوابق مقایسه مربوط به سال قبل و بازماندگان اخیر COVID-19 را بررسی کردند تا از نظر آماری عکس قبل و بعد از آن قوی باشد.
آنها پایگاه داده ای از سوابق پزشکی را تجزیه و تحلیل کردند تا مشخص شود آیا عفونت ویروس کرونا با افزایش میزان مشکلات روحی ، به ویژه اولین تشخیص روانپزشکی در سه ماه پس از عفونت ارتباط دارد یا خیر. آنها تشخیص روانپزشکی را برای اضطراب ، خلق و خو ، روان پریشی و اختلالات مربوط به آن در بیماران مبتلا به COVID-19 و چندین دسته اصلی دیگر از بیماری های غیر COVID ، از جمله آنفلوانزا ، ذات الریه و سایر شرایط مقایسه کردند. آنها همچنین بررسی کردند که چگونه بیماری قبلی روانپزشکی بر احتمال ابتلا به COVID-19 تأثیر می گذارد. آنها اطلاعات دموگرافیک و عوامل شامل استرس خارجی و شدت بیماری را بررسی کردند ، برای مثال در بیماران بستری در مقابل بیماران غیر بستری ، برای اطمینان از اطمینان از نتایج.