COVID-19 خطر ابتلا به بیماری روانی جدید را دو برابر می کند

با افزایش تعداد کشته شدگان COVID-19 ، و افزایش تعداد موارد در ایالات متحده و سراسر جهان ، افزایش شدید رنج های بتونی ، فشار بر سیستم های بهداشتی و اقتصادی و پاسخ ناهماهنگ دولت و جامعه تهدید به کسوف آگاهی از پیامدهای مهم بهداشت روانی می شود.

حمایت از سلامت روان

با گذشت هر لحظه که مشکلات بهداشت روانی فقط تا حدی برطرف می شوند ، احتمال بروز مشکلات دوربرد بصورت تصاعدی افزایش می یابد. از زمان نگارش این مقاله ، هیئت مشاوره رئیس جمهور منتخب جو بایدن COVID-19 هنوز عضوی را با سابقه روانپزشکی و بهداشت روانی تعیین نکرده است ، وضعیت نگران کننده. تصور می شود که کارکنان بهداشتی پس از COVID در معرض خطر ویژه ای برای مشکلات روانی هستند ، از جمله PTSD اما محدود نمی شوند. تأثیر آن بر جمعیت عمومی نمی تواند بیش از حد باشد.

یک بهمن تحقیق در مورد COVID-19 وجود داشته است که پیامدهای بهداشت جسمی و روانی را بررسی می کند. در حالی که یافته های خاص در سراسر جهان بسته به عوامل محلی و تغییرات آماری متفاوت است ، اتفاق نظر روشنی وجود دارد که بیماری روانی توسط COVID-19 افزایش می یابد. رهبران روانپزشکی خواستار اقدام با توجه به میزان بالای بیماری روانپزشکی و خودکشی پس از COVID-19 بر اساس مطالعات قبلی بوده اند. شواهد جمع آوری شده نشان می دهد که COVID-19 ممکن است به طور منحصر به فرد بر روی مغز و سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد تا همراه با سایر بیماری ها به بیماری روانی کمک کند. یک گروه تحقیقاتی معتبر مجموعه ای منحصر به فرد از مشکلات مربوط به همه گیری را که "سندرم استرس COVID" نامیده اند ، پیشنهاد کرده است.

در حالی که مطالعات کوچکتر مهم هستند و انجام آنها در یک بازه زمانی کوتاه تر آسان تر است ، اما تحقیقات با مجموعه داده های بزرگتر به دلیل تدارکات انجام این مطالعات و همچنین نیاز به ردیابی داده ها برای بازه زمانی طولانی تر برای به دست آوردن نتایج قابل اعتماد ، طولانی تر شده است. با پر کردن این شکاف ، ماکسیم تاکته ، سیرا لوسیانو ، جان آر گدز و پاول هریسون در ژورنال Lancet Psychiatry (2020) تجزیه و تحلیل دقیق بیش از 62000 پرونده الکترونیکی سلامت بیماران COVID-19 را منتشر کردند. آنها سوابق مقایسه مربوط به سال قبل و بازماندگان اخیر COVID-19 را بررسی کردند تا از نظر آماری عکس قبل و بعد از آن قوی باشد.

آنها پایگاه داده ای از سوابق پزشکی را تجزیه و تحلیل کردند تا مشخص شود آیا عفونت ویروس کرونا با افزایش میزان مشکلات روحی ، به ویژه اولین تشخیص روانپزشکی در سه ماه پس از عفونت ارتباط دارد یا خیر. آنها تشخیص روانپزشکی را برای اضطراب ، خلق و خو ، روان پریشی و اختلالات مربوط به آن در بیماران مبتلا به COVID-19 و چندین دسته اصلی دیگر از بیماری های غیر COVID ، از جمله آنفلوانزا ، ذات الریه و سایر شرایط مقایسه کردند. آنها همچنین بررسی کردند که چگونه بیماری قبلی روانپزشکی بر احتمال ابتلا به COVID-19 تأثیر می گذارد. آنها اطلاعات دموگرافیک و عوامل شامل استرس خارجی و شدت بیماری را بررسی کردند ، برای مثال در بیماران بستری در مقابل بیماران غیر بستری ، برای اطمینان از اطمینان از نتایج.

نرخ اختلالات خلقی جدید (به عنوان مثال افسردگی ، اختلال دو قطبی) 2 درصد بود ، که به طور قابل توجهی بالاتر از سایر بیماری ها بود و میزان اختلالات روان پریشی یکسان بود. بیماران بی خوابی و زوال عقل (در میان افراد مسن) را با سرعت بالاتر نسبت به سایر بیماری ها ، به ترتیب 1.9 و 1.6 درصد گزارش کردند.

با بیش از 18 درصد بیماران مبتلا به بیماری روانی مستند ، خطر هرگونه تشخیص روانپزشکی (در مقابل تشخیص جدید) پس از COVID-19 نیز به طور قابل توجهی افزایش یافت. اضطراب شایع ترین ، با 12.8 درصد ، و پس از آن اختلالات خلقی با تقریبا 10 درصد است. اختلالات روان پریشی تقریباً در 1 درصد وجود دارد که بالاتر از بیماری های دیگر است. نکته مهم ، بیمارانی که در 12 ماه قبل تشخیص روانپزشکی داشتند ، 65 درصد افزایش خطر ابتلا به COVID-19 را داشتند ، این خطر برای بیماران مسن حتی بیشتر است.

این مطالعه یکی از اولین مطالعات بزرگ پرقدرت است که نمونه بزرگی از بازماندگان COVID-19 ایالات متحده را با مقایسه هزاران پرونده پزشکی از بیماران COVID-19 با بیماران همسان با سایر بیماری ها برای تعیین اینکه آیا خطر ابتلا به بیماری جدید در آنها افزایش یافته است ، و به طور کلی ، تشخیص روانپزشکی پس از ویروس کرونا افزایش یافت.

این مطالعه نشان داد که خطر ابتلا به بیماریهای روانی جدید دو برابر شده و بیشترین خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی ، بی خوابی و زوال عقل است. خطر ابتلا به هر گونه بیماری روانی ، جدید یا عودکننده ، تقریباً 20 درصد بود ، که تأثیر آن بر سلامت روانشناختی و عاطفی ناشی از COVID-19 است. این یافته ها قوی بودند ، پس از کنترل عوامل از جمله قومیت ، جنسیت ، عوامل محیطی ، شدت بیماری و سایر موارد ، قابل توجه باقی ماندند.

تأثیر طولانی مدت بیماری روانی قابل توجه است ، سالها بعد افراد را تحت تأثیر نقص شخصی و شغلی و خطر بیشتر مشکلات پزشکی در آینده و اختلالات مصرف مواد ، به ویژه برای افراد در گروه های اقتصادی اجتماعی پایین تر ، تحت تأثیر قرار می دهد.

مشخص نیست که چرا COVID-19 خطر بیماری روانی را افزایش می دهد ، اما احتمالاً عوامل بیولوژیکی خاصی در ارتباط با تأثیر ویروس بر سیستم عصبی مرکزی و سیستم عروقی (لخته شدن خون) ، تأثیر ویروس بر رنین-آنژیوتانسین وجود دارد. - سیستم آلدوسترون (RAAS ، یک زیر سیستم مهم غدد درون ریز درگیر در فشار خون و پاسخ های استرس) ، و پاسخ های التهابی و ایمنی ، همراه با اثرات کلی استرس محیطی و بر هم زدن زندگی طبیعی.

به همین ترتیب ، مشخص نیست که چرا بیماری قبلی روانپزشکی خطر ابتلا به COVID-19 را افزایش می دهد ، اما احتمالاً این خطر به دلیل ترکیبی از عوامل از جمله تفاوت در رفتار محافظت کننده از سلامتی است (به عنوان مثال کاهش استفاده از ماسک و فاصله گیری اجتماعی مربوط به شخصیت و افراد مرتبط عوامل) ، جنبه های بیولوژیکی بیماری روانپزشکی از جمله التهاب و آسیب پذیری بالقوه مربوط به دارو.

تحقیقات آینده با دقت بیشتری عوامل علیت را در جمعیت بیشتر بیماران بررسی خواهد کرد ، اما واضح است که ابعاد روانپزشکی COVID-19 قابل توجه است و احتمالاً برای سایر مسائل سالهای آینده دوام بیشتری خواهد داشت. از دیدگاه حمایت ، ضروری است که منابع برای پرداختن به اثرات بهداشت روان COVID-19 اختصاص داده شود تا از ابتلا به بیماری های آینده تقویت شده و از دست دادن عملکرد جلوگیری کند.

این تلاشها هنگامی که توسط بالاترین مقامات انجام شود و در سطح دولت محلی ، جوامع و سیستم های مراقبت های بهداشتی پشتیبانی شود ، بسیار مثر خواهد بود. افراد می توانند با مراجعه به مقامات منتخب ما ، و به اشتراک گذاشتن اطلاعات سازنده در رسانه های اجتماعی - که می توانند برای رشد پس از سانحه استفاده شوند - و از طریق کانال های دیگر از توجه بیشتر به بیماری روانی مرتبط با COVID حمایت کنند.

توجه: یک پست وبلاگ ExperiMentations ("پست وبلاگ ما") به عنوان جایگزین مشاوره حرفه ای در نظر گرفته نشده است. ما در قبال اتلاف و یا خسارت ناشی از اعتماد شما به اطلاعات به دست آمده از طریق Blog Post ما هیچ گونه مسئولیتی نخواهیم داشت لطفاً ، در صورت لزوم ، در مورد ارزیابی هر گونه اطلاعات ، نظر ، مشاوره یا سایر مطالب ، از مشاغل حرفه ای مشاوره بگیرید. ما هیچ گونه مسئولیتی در قبال نظرات شخص ثالث در بلاگ پست ما نخواهیم داشت. هرگونه نظر کاربر در مورد Blog Blog ما که بنا به صلاح دید ما ، استفاده یا لذت بردن از کاربر دیگر را در استفاده از Blog Blog ما محدود کرده یا مانع آن می کند ، ممنوع است و ممکن است به ناشران Sus******* / Psychology Today گزارش شود. گرانت اچ. برنر. کلیه حقوق محفوظ است

دکتر ترانه موذنی