آیا بحث درمانی می تواند بدن را بیش از حد بهبود ببخشد؟

یک بررسی جدید نشان می دهد ، درمانی که برای رفع مشکلات سلامت روان طراحی شده است ، ممکن است التهاب مزمن را نیز کاهش دهد.

محققان می گویند ، با انجام این کار ، مداخلات مانند رفتار درمانی ممکن است به تقویت نه تنها اضطراب ، افسردگی و استرس بلکه خطر ابتلا به بیماری های قلبی یا سرطان کمک کند.

این یافته مبتنی بر نگاهی به 56 مطالعه است که در مجموع بیش از 4000 شرکت کننده در آن شرکت کرده اند.

جورج اسلاویچ ، نویسنده مطالعه گفت: "طی چند سال گذشته ، این قدردانی افزایش یافته است که التهاب در بسیاری از مشکلات جدی سلامتی که مردم تجربه می کنند درگیر است."

اسلاویچ افزود: "این شرایط شامل مشکلات سلامت روان مانند اختلالات اضطرابی ، اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی و همچنین مشکلات جسمی مانند آسم ، بیماری قلبی ، برخی سرطانها و اختلالات خود ایمنی و عصبی است." وی استادیار روانپزشکی و علوم زیستی رفتار در دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس است.

التهاب همچنین می تواند باعث آسیب مولکولی شود که پیر شدن بیولوژیکی را تسریع می کند. اسلاویچ افزود: "این فرایندی است که ممکن است برای درک سلامت و طول عمر انسان بسیار مهم باشد."

اسلاویچ گفت ، داروهایی که به کنترل التهاب کمک می کنند ، اما می توانند گران باشند ، نیاز به تبعیت طولانی مدت دارند و اغلب منجر به عوارض جانبی می شوند.

پانل بررسی امیدوار بود که چگونگی واکنش بدن به درمانهای غیرمستقیم التهاب مزمن را بهتر بفهمد. محققان مزایای بالقوه ضد التهابی از چندین رویکرد درمانی و درمانی فردی و گروهی از جمله رفتار درمانی شناختی (CBT) ، CBT همراه با دارو ، مشاوره اندوه ، پشتیبانی از ترس و روان درمانی را مورد هدف قرار دادند.

اسلاویچ گفت ، این مطالعات نشان داد که بیمارانی که تحت درمان روان درمانی قرار می گیرند می توانند پیشرفت 15 درصدی در عملکرد سیستم ایمنی مفید و 18٪ کاهش در عملکرد سیستم ایمنی مضر داشته باشند.

وی گفت ، این مزایا ، حداقل 6 ماه پس از پایان دوره درمان ، صرف نظر از سن و جنسیت بیمار ، دوام می آورد.

از این نظر ، CBT از نظر سودمندترین سودمند است. طبق گزارش انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) ، CBT به منظور کمک به بیماران در تغییر الگوی تفکر که منجر به رفتار غیرمستقیم می شود ، طراحی شده است.

محققان همچنین مشاهده کردند که روان درمانی - و به ویژه CBT - تمایل دارند که مولکولهای سیستم ایمنی التهابی به نام سیتوکین ها را کنترل کنند.
چنین مولکولهایی می توانند در مقابله با بیماری و عفونتها مفید باشند. اما اگر سطح سیتوکین بالا بماند ، حتی در صورت عدم وجود بیماری ، آنها می توانند به مشکل تبدیل شوند و باعث التهاب و بیماریهای مزمن مرتبط شوند.

اما چرا بهداشت روان درمانی می تواند این تأثیرات را داشته باشد؟ اسلاویچ گفت احتمالاً عوامل زیادی در بازی وجود دارد.

وی توضیح داد: "قبلاً چندین فرآیند مختلف با تغییرات در عملکرد سیستم ایمنی از جمله استرس زندگی ، حساسیت به تهدید ، احساسات منفی و حمایت اجتماعی همراه بوده است." "علاوه بر این ، روان درمانی توانایی تغییر سطح فعالیت بدنی افراد ، رژیم ، برنامه خواب و غیره را دارد."

با این وجود ، از آنجا که مطالعه حاضر برای آزمایش این امکانات مختلف طراحی نشده است ، تحقیقات آینده برای روشن کردن این موضوع لازم است.

با وجود این ، یافتن ارتباط بین درمان سلامت روان و کاهش التهاب برای دکتر جان لونسون ، استادیار روانپزشکی در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا ، در شهر نیویورک معقول است.

وی با توجه به مشاهدات قبلی مبنی بر استرس مزمن ناشی از اضطراب یا افسردگی ، گفت: تعجب آور نیست که مشاوره یا روان درمانی با تغییرات مثبت در عملکرد سیستم ایمنی همراه باشد.

لونسون ، که همچنین رئیس شورای مشاوره APA- مشاوره-روانپزشکی است ، گفت: با کاهش استرس ، اضطراب و افسردگی ، به نظر می رسد که درمان روان درمانی "می تواند عملکرد سیستم ایمنی را مجدداً تنظیم کند ، پس از آنکه شرایط اساسی روانپزشکی درمان شود." .

اما در مورد چگونگی و چرایی ایجاد یک انجمن ، وی موافقت كرد كه تحقیقات بیشتری لازم خواهد بود زیرا "ما هنوز مکانیسم دقیق این تغییر را نمی دانیم."