چهارشنبه ۲۲ بهمن ۹۹ | ۱۴:۱۹ ۱۵ بازديد
اخیراً ، دیوید لئونهارت گزارشی منتشر کرد که نشان می دهد پیش بینی رشد اقتصادی بیش از حد خوش بینانه است. ادعای وی ، اگر درست باشد ، نشان دهنده یک مشکل واقعی در مورد چگونگی طراحی سیاست اقتصادی ملت ما است. اگر سیاست های پولی و مالی بر اساس پیش بینی های چند ساله خوشبینانه باشد ، ممکن است کنگره و بانک فدرال برای حمایت از اقتصاد کم کاری کنند.
اما مطمئن نیستم که ادعای لئوناردت درست باشد. من با سندی کمبل ، دانشجوی دکترای اینجا در دانشگاه برکلی ، برای آزمایش اعتماد به نفس بیش از حد در نظر سنجی پیش بینیگران حرفه ای کار کرده ام ، همان داده هایی که دیوید لئونهارت برای گزارش 8 فوریه خود استفاده کرده است.
داده های پیش بینی روش های زیادی برای ارزیابی اعتماد به نفس بیش از حد ارائه می دهد. پیش بینی کنندگان هر سه ماه پیش بینی می کنند و رشد تولید ناخالص داخلی و بیکاری را یک ، دو ، سه و چهار سال پیش بینی می کنند. این نظرسنجی هم پیش بینی نقطه ای و هم توزیع احتمالات کامل را می خواهد. من و کمبل که می دانستیم این پیچیدگی رویکردهای متعددی برای تحلیل داده ها دارد و مطمئن نیستیم که یک روش بدرستی درست برای ارزیابی خوش بینی وجود دارد ، برنامه های تجزیه و تحلیل خود را از جمله چند روش مختلف برای اندازه گیری خوش بینی از قبل ثبت کردیم.
اگر این رویکردهای مختلف نتایج سازگار داشته باشد ، می توانیم تا حدی به نتیجه گیری اطمینان داشته باشیم. با این حال ، ناسازگاری در نتایج بین رویکردهای مختلف باید ایمان ما به حقیقت و تعمیم پذیری نتیجه را تضعیف کند.
آنچه که ما پیدا کردیم پیچیده است. مانند لئوناردت ، برخی شواهد پیدا می کنیم که پیش بینی های پیش بینی کنندگان ، به طور متوسط ، با خوش بینی رشد سالانه تولید ناخالص داخلی را 0.28 درصد تخمین می زنند. توزیع احتمالات گزارش شده آنها بیانگر یک تخمین کوچک تر است. از طرف دیگر ، آنها با بدبینی 09/0 درصد بیکاری را بیش از حد ارزیابی می کنند. توزیع احتمالات حاکی از یک خطای بدبینانه تر است.
برخی دلایل وجود داشت که انتظار داشته باشند پیش بینی کنندگان خوش بین باشند ، با توجه به اینکه انتظار داشتن آینده ای روشن احساس بهتری می شود. از طرف دیگر ، اقتصاد به عنوان دانش ناخوشایند شهرت شایسته ای دارد. به طور کلی ، شواهد این ادعا که مردم معمولاً بیش از حد خوش بین هستند ، توسط شواهد به خوبی پشتیبانی نمی شود. گاهی اوقات ، مردم به سمت خوش بینی گرایش پیدا می کنند. با این حال ، در شرایط دیگر ، آنها بدبینی دفاعی به کار می گیرند تا به خود انگیزه دهند تا سخت کار کنند یا از ناامیدی جلوگیری کنند.
نتیجه جالب توجهی که از تجزیه و تحلیل ما به دست می آید وجود مداوم نوع دیگری از اعتماد به نفس بیش از حد است: دقت بیش از حد. دقت بیش از حد ، اطمینان بیش از حد به حق شما است. پیش بینی می تواند بدبینانه و بسیار دقیق باشد ، مانند زمانی که پیش بینی کننده با اطمینان پیش بینی می کند اقتصاد 1 درصد کوچک می شود اما در واقع 2 درصد رشد می کند. ما شواهد محکمی در مورد دقت بیش از حد در پیش بینی اقتصادی پیدا می کنیم. چه بسیار خوش بین باشند و چه بسیار بدبین ، پیش بینی کنندگان از نظر سیستماتیک خیلی مطمئن هستند که می دانند چه اتفاقی می افتد. به طور متوسط ، آنها 53 درصد در صحت پیش بینی خود اطمینان دارند ، اما فقط 28 درصد از زمان درست هستند.
تعبیر بالقوه دیگر این نتیجه این است که توجه داشته باشید نتایج اقتصادی شامل برخی شگفتی های بزرگ است. به عنوان مثال ، پیش بینی های مربوط به سه ماهه دوم سال 2020 ، که یک سال زودتر انجام شده بود ، پیش بینی Covid-19 را نداشت. در نتیجه ، این پیش بینی ها ، با نگاهی به گذشته ، هم دیوانه وار خوش بینانه و هم بی پروا بیش از حد دقیق به نظر می رسند. اما اگر بپذیریم که اتفاقات شگفت انگیزی رخ داده است ، این س thenال مطرح می شود که چرا به نظر نمی رسد پیش بینی ها واقعیت را منعکس کنند.
پیش بینی کنندگان از نظر آسیب پذیری در برابر دقت بیش از حد منحصر به فرد نیستند. شواهد نشان می دهد که اکثر ما بیش از حد از صحت باورها ، دیدگاه ها و نظرات خود زندگی را پشت سر می گذاریم. این پیامدهای عمیقی نه تنها برای برنامه ریزی سیاست های اقتصادی ، بلکه همچنین برای تمایل ما به مشاوره گرفتن و گوش دادن به حرف هایی که با ما مخالف هستند ، و همچنین تصمیمات خصوصی بی شماری به دنبال دارد. ما می توانستیم تصمیمات بهتری بگیریم اگر در گوش دادن به حرفهایی که با آنها اختلاف نداریم و در نظر گرفتن احتمال اشتباه ما بیشتر باشد.
اما مطمئن نیستم که ادعای لئوناردت درست باشد. من با سندی کمبل ، دانشجوی دکترای اینجا در دانشگاه برکلی ، برای آزمایش اعتماد به نفس بیش از حد در نظر سنجی پیش بینیگران حرفه ای کار کرده ام ، همان داده هایی که دیوید لئونهارت برای گزارش 8 فوریه خود استفاده کرده است.
داده های پیش بینی روش های زیادی برای ارزیابی اعتماد به نفس بیش از حد ارائه می دهد. پیش بینی کنندگان هر سه ماه پیش بینی می کنند و رشد تولید ناخالص داخلی و بیکاری را یک ، دو ، سه و چهار سال پیش بینی می کنند. این نظرسنجی هم پیش بینی نقطه ای و هم توزیع احتمالات کامل را می خواهد. من و کمبل که می دانستیم این پیچیدگی رویکردهای متعددی برای تحلیل داده ها دارد و مطمئن نیستیم که یک روش بدرستی درست برای ارزیابی خوش بینی وجود دارد ، برنامه های تجزیه و تحلیل خود را از جمله چند روش مختلف برای اندازه گیری خوش بینی از قبل ثبت کردیم.
اگر این رویکردهای مختلف نتایج سازگار داشته باشد ، می توانیم تا حدی به نتیجه گیری اطمینان داشته باشیم. با این حال ، ناسازگاری در نتایج بین رویکردهای مختلف باید ایمان ما به حقیقت و تعمیم پذیری نتیجه را تضعیف کند.
آنچه که ما پیدا کردیم پیچیده است. مانند لئوناردت ، برخی شواهد پیدا می کنیم که پیش بینی های پیش بینی کنندگان ، به طور متوسط ، با خوش بینی رشد سالانه تولید ناخالص داخلی را 0.28 درصد تخمین می زنند. توزیع احتمالات گزارش شده آنها بیانگر یک تخمین کوچک تر است. از طرف دیگر ، آنها با بدبینی 09/0 درصد بیکاری را بیش از حد ارزیابی می کنند. توزیع احتمالات حاکی از یک خطای بدبینانه تر است.
برخی دلایل وجود داشت که انتظار داشته باشند پیش بینی کنندگان خوش بین باشند ، با توجه به اینکه انتظار داشتن آینده ای روشن احساس بهتری می شود. از طرف دیگر ، اقتصاد به عنوان دانش ناخوشایند شهرت شایسته ای دارد. به طور کلی ، شواهد این ادعا که مردم معمولاً بیش از حد خوش بین هستند ، توسط شواهد به خوبی پشتیبانی نمی شود. گاهی اوقات ، مردم به سمت خوش بینی گرایش پیدا می کنند. با این حال ، در شرایط دیگر ، آنها بدبینی دفاعی به کار می گیرند تا به خود انگیزه دهند تا سخت کار کنند یا از ناامیدی جلوگیری کنند.
نتیجه جالب توجهی که از تجزیه و تحلیل ما به دست می آید وجود مداوم نوع دیگری از اعتماد به نفس بیش از حد است: دقت بیش از حد. دقت بیش از حد ، اطمینان بیش از حد به حق شما است. پیش بینی می تواند بدبینانه و بسیار دقیق باشد ، مانند زمانی که پیش بینی کننده با اطمینان پیش بینی می کند اقتصاد 1 درصد کوچک می شود اما در واقع 2 درصد رشد می کند. ما شواهد محکمی در مورد دقت بیش از حد در پیش بینی اقتصادی پیدا می کنیم. چه بسیار خوش بین باشند و چه بسیار بدبین ، پیش بینی کنندگان از نظر سیستماتیک خیلی مطمئن هستند که می دانند چه اتفاقی می افتد. به طور متوسط ، آنها 53 درصد در صحت پیش بینی خود اطمینان دارند ، اما فقط 28 درصد از زمان درست هستند.
تعبیر بالقوه دیگر این نتیجه این است که توجه داشته باشید نتایج اقتصادی شامل برخی شگفتی های بزرگ است. به عنوان مثال ، پیش بینی های مربوط به سه ماهه دوم سال 2020 ، که یک سال زودتر انجام شده بود ، پیش بینی Covid-19 را نداشت. در نتیجه ، این پیش بینی ها ، با نگاهی به گذشته ، هم دیوانه وار خوش بینانه و هم بی پروا بیش از حد دقیق به نظر می رسند. اما اگر بپذیریم که اتفاقات شگفت انگیزی رخ داده است ، این س thenال مطرح می شود که چرا به نظر نمی رسد پیش بینی ها واقعیت را منعکس کنند.
پیش بینی کنندگان از نظر آسیب پذیری در برابر دقت بیش از حد منحصر به فرد نیستند. شواهد نشان می دهد که اکثر ما بیش از حد از صحت باورها ، دیدگاه ها و نظرات خود زندگی را پشت سر می گذاریم. این پیامدهای عمیقی نه تنها برای برنامه ریزی سیاست های اقتصادی ، بلکه همچنین برای تمایل ما به مشاوره گرفتن و گوش دادن به حرف هایی که با ما مخالف هستند ، و همچنین تصمیمات خصوصی بی شماری به دنبال دارد. ما می توانستیم تصمیمات بهتری بگیریم اگر در گوش دادن به حرفهایی که با آنها اختلاف نداریم و در نظر گرفتن احتمال اشتباه ما بیشتر باشد.
اندیشه های صادقانه من در مورد گروه درمانی
آیا تزریق بوتاکس می تواند افسردگی را تسکین دهد؟
چگونه سیگار را ترک کنیم؟